Zaterdag 8 Maart stond voor de 5e keer de Last Men Standing wedstrijd van Orango Sports op de agenda.
Deze wedstrijd heeft waarschijnlijk een kleine tolichting nodig voor wie hier nog niet eerder van gehoord heeft, maar is in basis vrij simpel:
“Pak je hardloopschoenen voor een rondje van 6,7 kilometer en herhaal dit ieder uur zo lang als je kunt”
Deze 6,7 kilometer (voor meer info google: backyard ultra) is voor veel lopers haalbaar, en alleen het aantal keer dat jouw dit lukt is dan de eerste uitdaging.
Maar ook daar kun je jezelf verbazen door na afloop van ieder rondje te bepalen of er nog eentje erbij gaat lukken.
Je mag op iedere plek die je wilt starten en/of finishen, als je de afstand maar overbrugt – en dit doorgeeft aan de organisatie. Ze hebben hierbij een video call opgezet om ook in contact te zijn met de (rustende) deelnemers. Uiteindelijk is de winnaar degene die een rondje meer doet dan enig andere, de rest krijgt een DNF achter zijn/haar naam.
Daarnaast wordt er een sponsoractie voor kika gedaan waarvoor de teller inmiddels op ruim 8000 euro staat (https://www.doneeractie.nl/last-men-standing-for-kika-2025/-99990)
Een klein addertje onder het gras is de oorsprong van dit event: tijdens de corona lockdown is de eerste editie gehouden, en aangezien er toen een avondklok van 20h00 tot 05h00 van kracht was werd besloten dan maar om 05h00 te starten, en dit is daarna voor dit event niet meer gewijzigd.
Aldus werd de wekker op 4h45 gezet om snel in voldoende warme hardloopkleding en een vlug ontbijtje klaar te staan voor de eerste ronde in de woonwijken van Gein die nog volledig op een oor lag. Deze ronde viel bij mij persoonlijk nog niet heel goed doordat ik niet 100% fit was door een verkoudheid in de aanloop en een vergeten toiletbezoek voor aanvang. Gelukkig ging de volgende ronde alweer wat beter, en kwam ik gaandeweg ook steeds meer mensen op straat tegen. Ook steeg de temperatuur, zeker nadat de zon in het vierde rondje echt lekker begon te schijnen, uiteindelijk was het zelfs in een korte broek en shirtje aan de warme kant voor de tijd van het jaar en heb ik diverse waterpunten onderweg gebruikt om even wat te drinken.
Thuis aangekomen na een rondje probeerde ik ook iedere keer wat te eten: krentenbollen, tosti maar ook snellere suikers met winegums m&m’s en om het zoutgehalte op pijl te houden wat tucs. Tijdens de rustperiodes die voor mij zo’n 10-15 minuten duurde heb ik meestal even sokken en een shirtje gewisseld, en zelfs een keer even gedoucht, dat voelt heerlijk fris aan daarna. Ik had vooraf routes gemaakt die iedere richting op gingen, dus heb ik door diverse wijken gelopen met iedere keer weer een andere omgeving. Uiteindelijk heb ik mezelf in mijn derde editie verbaasd met een resultaat van 10 rondjes, waar ik in met deze omstandigheden super tevreden mee was. De winnaar kwam dit jaar overigens tot 25, wat een afstand is dat!
Volgend jaar ben ik weer van plan, wie loopt er (een rondje) mee?
Groeten Dennis Schipper.